Ævintýri enn gerast

Fimmtudaginn 8.júní rakst ég á atvinnu auglýsingu sem hljóðaði svo: „Viltu flytja í sólina?“ Ég kallaði á Elínu og sýndi henni. Við höfðum lengi talað og hugsað um að flytja í sólina, en einhvernveginn aldrei farið neitt lengra með það. Þarna var tækifærið. Við ákváðum að prufa að sækja um og sjá hvað myndi gerast. Umsóknarfresturinn átti að renna út þann 15.júní.

Sunnudaginn 11.júní fékk ég svo símhringingu og var beðin um að koma í skype-viðtal. Ég fékk strax fiðring í magann af stressi og spennu! Viðtalið gekk vonum framar og ég var spurð hvort ég gæti ekki bara komið út á morgun, því þau væru gjörsamlega að drukkna í verkefnum. Ég sagðist nú þurfa að minnsta kosti viku til að klára mína hluti á Íslandi áður en ég gæti farið. Daginn eftir var ég svo komin með one way ticket í hendurnar, dagsettan 18.júní.

Það liðu sem sagt 10 dagar frá því að ég sótti um vinnuna og þangað til ég flutti út! Ég hafði ekki nema viku til að segja fjölskyldu og vinum, segja upp vinnunum mínum (var að vinna fyrir 4 aðila á Íslandi), segja upp leigunni á íbúðinni minni, finna nýja leigjendur, flytja og skila af mér íbúðinni, segja upp símanum, netinu, rafmagni, fara yfir tryggingamálin, húsnæðisbótum og svo mætti lengi telja. Ég svaf varla né borðaði þessa viku, bæði vegna stress og spennu.

Ég flaug svo út sunnudagsmorguninn 18.júní til Malaga og var sótt á flugvöllinn. Þaðan er svo 30 mínútna akstur til Marbella, þar sem ég bý. Þar sem ég bý. Það hljómar eitthvað svo skrítið finnst mér, að ég búi bara hérna. Það mun klárlega taka sinn tíma að venjast því. En hérna bý ég.

xx

Rósa Soffía